Έχει αρχίσει να καταντάει βαρετό ίσως αλλά η ΑΕΠΙ αποφάσισε να μας απασχολήσει και φέτος. Συγκεκριμένα καταθέτει νέα ασφαλιστικά μέτρα κατά των παρόχων:

• Vodafone
• Forthnet
• HOL
• Wind
• Cyta
• OTE
• OnTelecoms
• NetOne

(Μα NetOne και OnTelecoms; που τους θυμήθηκαν…)

ζητώντας τους να αποκλείσουν με διάφορους τρόπους την πρόσβαση των συνδρομητών τους προς τα παρακάτω sites/domains:

• www.teniesonline.ucoz.com
• www.greek-team.cc
• www.gamatotv.com
• www.online-filmer.org
• www.jollyd.com
• www.greekddl.eu
• www.magico.info
• www.greek-best.com
• www.oipeirates.se
• www.galaxy-tracker.net
• www.moviecinematv.com
• www.activeloads.com

(δεν ήξερα ούτε ένα από αυτά τα sites…τι μαθαίνει κανείς…)

Με ποιους τρόπους ζητάει αυτή τη φορά τον αποκλεισμό η ΑΕΠΙ;

• DNS Block
• Router ACLs
• Αποκλεισμό περιεχομένου

Το ζουμί είναι πως για πρώτη φορά η ΑΕΠΙ αναφέρει πως αν δεν μπορούν οι πάροχοι να κόψουν την πρόσβαση προς τα domains ή τις IPs να κόψουν την “παράνομη καταφόρτωση-αναπαραγωγή ή/και ανταλλαγή των μουσικών έργων” ή να πετύχουν “άρση των συγκεκριμένων προσβολών που λαμβάνουν χώρα στις ιστοσελίδες”. Για να γίνει οποιοδήποτε από τα παραπάνω ο πάροχος θα πρέπει να παρακολουθεί το περιεχόμενο της κίνησης κάθε συνδρομητή, άρα μιλάμε για μια λύση τύπου Deep Packet Inspection (DPI), ανάλογη με αυτή που εφαρμόζει η Vodafone για να περιορίσει την πρόσβαση στα στοιχηματζίδικα που έχει διατάξει η ΕΕΕΠ. Έχοντας χάσει τα προηγούμενα ασφαλιστικά μέτρα του 2013 στα οποία ζητούσε αποκλεισμό domain ή IP, πλέον η ΑΕΠΙ ζητάει παρακολούθηση και αποκλεισμό περιεχομένου.

Στα ωραία της υπόθεσης, το γεγονός πως έχουν βάλει μέσα IPs από την Cloudflare. Μεγάλο αυτογκόλ πριν καν αρχίσει το επαναληπτικό (3ο) ματς. Δεν ρώτησαν έναν άνθρωπο τι είναι αυτή η Cloudflare και γιατί εμφανίζεται τόσο συχνά; Την επόμενη φορά θα ζητήσουν να κοπεί η Google και η Amazon.

Δικάσιμος 13/10/2015!

 

Πέρυσι το καλοκαίρι μας είχε ζητηθεί να απαντήσουμε σε κάποιες ερωτήσεις για τα νέα media και τα social media για μια διατριβή. Με το να βάλουμε κάτω τις σκέψεις μας ανακαλύψαμε δύο ιδιοτροπίες της κολλεκτίβας (στμ. Autistici/Inventati) μας :

1) δεν ξέρουμε τι είναι να νέα media. Το έχουμε σκεφτεί αρκετά αλλά δεν βγάζουμε άκρη.
2) έχουμε αντικοινωνικές τάσεις που προκαλούν εξανθήματα στη φάτσα των social media. Ξέρουμε τι είναι, αλλά και αυτά δυσκολευόμαστε να τα κατανοήσουμε.

Προτείνουμε θερμά να διαβάσετε τις ερωτήσεις και απαντήσεις που ακολουθούν ενώ ακούτε το “Antisocial” από τους Anthrax ( https://www.youtube.com/watch?v=-t0affoV5rI ) ή αν είστε παλιομοδίτες από τους Trusts ( https://www.youtube.com/watch?v=vczpX2eqxmM ).

1-Ταυτίζεστε με ένα συγκεκριμένο κίνημα;

Όχι, μας αρέσουν όλα και προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσα κινούνται εντός της αυτο-οργάνωσης, χρησιμοποιώντας έννοιες που είναι μεν γενικές αλλά ταυτόχρονα σαφείς: αντιφασισμός, αντισεξισμός, αντιρατσισμός και αντικαπιταλισμός. Είμαστε “κίνημα” με την οικουμενική έννοια της λέξης.

2-Ποιες είναι οι αρχές που επηρεάζουν τις θέσεις σας σχετικά με την ψηφιακή τεχνολογία και τα νέα media;

Τα κλασικά, τίποτα νέο. Αυτο-οργάνωση, αλληλεγγύη, αμοιβαία υποστήριξη, οτιδήποτε βρίσκεται ήδη στα παλιά βιβλία γραμμένα από τον Κροπότκιν, για παράδειγμα. Εν ολίγοις: θέλουμε να κατουρήσουμε τον τάφο του Steve Jobs, να ρίξουμε γονατιές στα πλευρά του Mark Zuckerberg και προτιμάμε να φοράμε γυαλιά ηλίου μετά από χανγκόβερ παρά τα Google Glasses.

3-Χρησιμοποιείτε νέα και social media; Ποια πλατφόρμα;

Σχεδόν κανένα βασικά. Στήσαμε την δική μας πλατφόρμα, noblogs.org, γιατί το σύστημα δημοσίευσης στα μπλογκ είναι το μόνο κάπως ενδιαφέρον που γεννήθηκε από τον 2.0 Ιστό. Έχει ρυθμιστεί με γνώμονα την ιδιωτικότητα και δεν καταγράφει στοιχεία όσων το χρησιμοποιούν, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί η ελευθερία της έκφρασης. Ακόμα ενίοτε δημοσιεύουμε κάποια κείμενα της συλλογικότητας στο twitter.

4-Για ποιους λόγους χρησιμοποιείτε social και νέα media;

Γενικά προσπαθούμε να μην τα χρησιμοποιούμε, στοχεύοντας σε ένα είδος πνευματικής οικολογίας.

5-Τι σας αρέσει και τι όχι στα νέα και social media;

Δεν μας αρέσει σχεδόν τίποτα στα social media. Ξεκινώντας από το επίθετο social [κοινωνικό], γιατί αποπροσανατολίζει. Παρέχει την ιδέα ότι έχουν σχεδιαστεί για να φέρνουν ανθρώπους κοντά και όχι για να πουλάνε τις σχέσεις και τα προσωπικά τους δεδομένα, όπως πραγματικά συμβαίνει.

6-Ποιοι νομίζετε είναι οι περιορισμοί του ιστού και συγκεκριμένα των νέων και social media;

Ο ιστός έχει δύο προβλήματα: Κυβερνήσεις και πολυεθνικές, αν τα ξεφορτωνόμασταν ο ιστός θα ήταν μια χαρά.

7-Τι είδους κοινό πιστεύετε ότι μπορείτε να προσεγγίσετε μέσω των νέων και social media;

Έχουμε δυσκολία στο να κάνουμε στους εαυτούς μας αυτήν την ερώτηση. Κάνουμε αυτό που θεωρούμε σωστό, προσπαθώντας να βοηθάμε, βασιζόμενοι στην αρχή της αμοιβαίας υποστήριξης.

8-Ποια είναι τα κίνητρα για να χρησιμοποιούνται τα νέα και social media;

Κοιτώντας γύρω μας και ρωτώντας φίλους, θα λέγαμε ότι το κίνητρο είναι αυτό που συνήθως σέρνει την ανθρωπότητα από τις αρχές της: σεξ.

9-Τα social και νέα media με ποιους τρόπους προκαλούν τα κυρίαρχα media συγκεκριμένα στο ιταλικό πλαίσιο;

Θεωρούμε ότι δεν ανταγωνίζονται αλλά δίνουν αρωγή τα μεν στα δε, προσποιούμενα ότι τσακώνονται, όπως θα έκαναν δύο αγαπημένα πιτσουνάκια.

10-Κρίνετε τα νέα και social media ως εν δυνάμει εργαλείο για κινητοποίηση;

Τα social media δεν δημιουργούν κινητοποίηση, είναι χρήσιμα ως οποιοδήποτε άλλο εργαλείο επικοινωνίας όταν οι κινητοποιήσεις ήδη υπάρχουν στην πραγματικότητα. Η σύγκρουση ή θα είναι πραγματική ή θα είναι μια αυτιστική αναπαράστασή της.

πηγή: https://cavallette.noblogs.org/2014/09/8668

To Autistici/Inventati γεννήθηκε περισσότερο από 10 χρόνια πριν από άτομα και συλλογικότητες που ασχολούνταν με την τεχνολογία, την ιδιωτικότητα, τα ψηφιακά δικαιώματα και τον πολιτικό ακτιβισμό στην Ιταλία. Βασικός μας στόχος είναι να παρέχουμε ελεύθερα μέσα επικοινωνίας σε μια ευρεία βάση, ενώ παράλληλα ωθούμε τους τους ανθρώπους να επιλέγουν ελεύθερους αντί για εμπορικούς τρόπους επικοινωνίας. Θα θέλαμε να διαγείρουμε τη συνείδηση των ανθρώπων σχετικά με την ανάγκη προστασίας της ιδιωτικότητάς τους αλλά και την ανάγκη διαφυγής από την λεηλασία που αδιάκριτα ασκούν κυβερνήσεις και εταιρείες τόσο στα δεδομένα όσο και στις προσωπικότητές μας.

στμ. η μετάφραση έγινε με τη βοήθεια των φίλων j, f και inventalto

Πριν λίγες μέρες έγινε πάρα πολύ σημαντική δίκη για το Ελληνικό Internet. Δυστυχώς όμως δεν έγινε καμία αναφορά από τους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τα “νέα μέσα” για το θέμα, οι μόνοι οι οποίοι έχουν αναφερθεί στο θέμα και μάλιστα το έχουν παρακολουθήσει από πολύ κοντά είναι τα παιδιά του adslgr.com (Thread).

Λίγο ιστορία…
Πέρυσι είχαμε την “χαρά” το Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφαση 4658/2012 να δικαιώσει την ΑΕΠΙ στα ασφαλιστικά μέτρα που είχε κάνει εναντίον όλων των Ελλήνων παρόχων (ISPs) ώστε να αποκλειστεί η πρόσβαση προς 2 sites που βρισκόταν εκτός της χώρας μας. Η αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων έγινε τον Οκτώβριο του 2010 και η τελική δίκη μετά τις αναβολές έγινε το Μάϊο του 2012. Τα 2 sites ήταν το ellinadiko.com και το music-bazaar.com. Ενώ η ΑΕΠΙ είχε ζητήσει να αποκλειστούν από τους παρόχους και οι IPs που κατείχαν τότε τα 2 sites αλλά και να αποκλειστούν από το επίπεδο του DNS, τα δικαστήρια διέταξαν μόνο τον αποκλεισμό των IPs. Οι περισσότεροι χρήστες του Ελληνικού Internet δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για αυτή τη απόφαση και αυτό γιατί δεν τους επηρέασε στο ελάχιστο. Το ellinadiko για δικούς του λόγους είχε κλείσει πριν γίνει η δίκη, και έτσι οι χρήστες είχαν ήδη στραφεί σε άλλα sites, ενώ το music-bazaar είχε αλλάξει IP. Ενώ, δηλαδή, το δικαστήριο επέβαλε στους παρόχους να αποκλείσουν την IP 1.2.3.4 το music-bazaar είχε ήδη πριν την δίκη μεταφερθεί στην 5.6.7.8. Έτσι, και η IP του ellinadiko και η IP του music-bazaar στις οποίες γινόταν αναφορά στα ασφαλιστικά μέτρα του 2012 είναι αυτή τη στιγμή μη προσβάσιμες από τους Έλληνες χρήστες χωρίς να φιλοξενούν οτιδήποτε σχετικό με τα προηγούμενα sites. Και το ακόμα καλύτερο; Κανείς δεν γνωρίζει αν και πότε θα αρθούν αυτοί οι αποκλεισμοί, καθώς δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στην απόφαση. Οπότε ο δικαστής αυτός δημιούργησε δύο μαύρες τρύπες για το Ελληνικό Internet.

Τώρα που πήρε φόρα…
Στις 14/01/2013 η ΑΕΠΙ επανήλθε με 2 νέες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων! Η πρώτη αφορούσε αποκλειστικά το website με όνομα www.thepiratebay.se και την IP του (194.71.107.15) και η δεύτερη αφορούσε το website με όνομα www.activeloads.com και την IP του (93.190.139.103). Σαν να μην έφτανε αυτό στις 26/04/2013 έρχεται και νέα αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα για τα παρακάτω sites: www.greek-team.cc (www.mytog.net), www.p2planet.net, www.greek.to, www.tsibato.info, www.greekddl.eu, www.greek-best.com, www.kat.ph, www.isohunt.com, www.1337x.org, www.h33t.com και τις IPs που είχαν τότε. Στα ασφαλιστικά μέτρα ζητείται να αποκλειστεί η πρόσβαση στα website ή στις IP ή αν τα παραπάνω δεν γίνουν, ζητά να απαγορευτούν τα downloads (καταφορτώσεις) μουσικών έργων από αυτά τα websites (ζητά δηλαδή την εφαρμογή DPI (Deep Packet Inspection) από τους παρόχους). Η αίτηση της ΑΕΠΙ αναφέρει με 2 λόγια πως αφού δεν μπορούν να εντοπίσουν τους ιδιοκτήτες των websites αυτών, ζητούν από τα δικαστήρια να προστατέψει τα μέλη της ΑΕΠΙ από την “πειρατεία” εξαναγκάζοντας τους παρόχους να “τα κόψουν”. Μετά από διαπραγματεύσεις καταλήγει να γίνει μία δίκη και για τις τρεις αιτήσεις, τον Σεπτέμβριο του 2013. Η δίκη αναβάλλεται για τις 13/12/2013 όπου και έγινε. Τα επιχειρήματα των παρόχων ήταν για άλλη μια φορά πολύ καλά, αλλά μάλλον δεν παίζει και ιδιαίτερο ρόλο στα αυτιά των δικαστών που κατά πάσα πιθανότητα αγνοούν εντελώς τις τεχνικές λεπτομέρειες του εγχειρήματος, αν θεωρείται δύσκολο να εξηγήσει κανείς πως ακριβώς δουλεύουν τα torrents και γιατί τα websites αυτά δεν φιλοξενούν τα ίδια παράνομο περιεχόμενο, σκεφτείτε πόσο πιο δύσκολο είναι να να εξηγήσει κανείς πως δουλεύουν τα magnet links και το DHT. Άλλωστε φαίνεται πως οι δικαστές δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το διαδίκτυο ή για την ιδιωτικότητα γενικότερα, διότι οι όποιες αποφάσεις βγουν θα επηρεάσουν σημαντικά την ιδιωτικότητα όλων των Ελλήνων χρηστών. Είμαστε πλέον σε αναμονή της απόφασης η οποία μπορεί να κάνει ακόμα και 3 μήνες για να βγει.

Ίδια απόφαση με την 4658/2012 ή μήπως όχι;
Η απόφαση ακόμα δεν έχει βγει αλλά κατά την εκτίμηση μου υπάρχει σοβαρή περίπτωση να είναι διαφορετική από την 4658/2012 και μάλιστα προς το χειρότερο. Αυτό γιατί στο ενδιάμεσο έχει υπάρξει άλλη μια απίστευτη κίνηση από μεριάς του κράτους η οποία υπονομεύει την ελεύθερη λειτουργία του Internet στην Ελλάδα. Το κράτος λοιπόν, θέλοντας να τα τσεπώνει από τις άδειες που χορηγεί στα sites σχετικά με τον τζόγο (στοιχήματα) έχει δημιουργήσει την ΕΕΕΠ. Τι είναι η ΕΕΕΠ; Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων. Αυτή η επιτροπή λοιπόν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ποια websites τζόγου θα αποκλειστούν από τους παρόχους ώστε να μην έχουν πρόσβαση οι χρήστες τους σε αυτά. Όποιος δεν πληρώνει, κόβεται. Μάλιστα, επειδή ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να απαγορεύσεις την πρόσβαση σε ένα site στο Internet μπλοκάροντας απλά μια IP, αυτοί έχουν την εξουσία να παραγγέλνουν από τους ISPs να μπλοκάρουν URLs χωρίς να ενδιαφέρονται για το πως θα το υλοποιήσει ο πάροχος. Κάθε τόσο λοιπόν εμφανίζουν μια λίστα με URLs στους παρόχους και τους αναγκάζουν να κόψουν την πρόσβαση. Η πιο πρόσφατη λίστα όσο γράφεται αυτό το post είναι αυτή: BlackList EEEP 22/11/2013. Αυτό το pdf είναι και το μόνο που παρέχουν στους παρόχους, ούτε καν μια λίστα σε μορφή txt για να είναι ευκολότερη η αυτοματοποίηση. Και το επισημαίνω για άλλη μια φορά, δίνουν URLs και όχι domains ή IPs.

Τί σημαίνει αυτό όμως στην ουσία για παρόχους και χρήστες;
Οι πάροχοι δεν μπορούν να κόψουν τις IPs των betting sites γιατί α) είναι πιθανόν στις ίδιες IPs να συστεγάζονται και άλλα sites, β) κάποια betting sites γίνονται host σε εταιρίες τύπου Akamai, Cloudflare,κτλ δεν είναι δυνατόν να κόψει ένας πάροχος τα CDN αυτά, γ) ένα site μπορεί να αλλάζει IPs όποτε θέλει, άρα ποιος θα παρακολουθεί τι κάνει το κάθε site κάθε μέρα; Επειδή, από όσο μπορώ να γνωρίζω, οι ελληνικοί πάροχοι σταθερού Internet (xDSL) δεν έχουν αυτή τη στιγμή δυνατότητα να κάνουν DPI, να κοιτάνε δηλαδή κάθε πακέτο ποια “web/URL” (και όχι IP) διεύθυνση αναφέρει μέσα του και να κόβουν μόνο αυτά, μένουν με ένα και μοναδικό “όπλο” στα χέρια τους. Το DNS block. Δηλαδή, οι DNS servers των ελληνικών ISPs λένε ψέμματα στους χρήστες για τις πραγματικές διευθύνσεις των betting sites που θέλει να κόψει η ΕΕΕΠ. Αντί να δίνουν στους χρήστες τις σωστές IPs ενός site, δίνουν μια ψεύτικη ή δεν απαντούν καθόλου και αυτό κάνει τον χρήστη να θεωρεί πως δεν δουλεύει πλέον το website που θέλει να επισκεπτεί. Φυσικά οι χρήστες έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν άλλους DNS servers, εκτός του παρόχου τους – εκτός Ελλάδας βασικά, για να μάθουν τις σωστές απαντήσεις στα DNS ερωτήματά τους. Αυτό όμως με την σειρά του δημιουργεί διάφορα θέματα. Καταρχήν όταν ρωτάς ένα DNS server στο εξωτερικό όλα τα DNS ερωτήματα καθυστερούν λίγο παραπάνω, το λίγο μπορεί να σημαίνει πως από τα 10-20ms που έχει κάποιος με τους DNS servers του ISP του μπορεί να φτάσει τα 60-80 ή και 100ms, δηλαδή μια καθυστέρηση τουλάχιστον της τάξης του 3-5x. Έπειτα σημαίνει πως ο νέος “DNS” πάροχος αυτός ξέρει ό,τι κάνει κάποιος Έλληνας χρήστης και μπορεί φυσικά να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα αυτά όπως του αρέσει. Φυσικά o πάροχος αυτός δεν υπόκειται στην Ελληνική νομοθεσία, άρα τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών – δηλαδή το ποια sites επισκέπτεται ο καθένας, μπορεί να τα χειριστεί ο πάροχος αυτός χωρίς να χρειάζεται να συμμορφωθεί με τους ελληνικούς νόμους περί προστασίας των δεδομένων. Αν εγώ αύριο χρησιμοποιήσω ένα DNS server του εξωτερικού κανείς δεν μου εγγυάται πως α) οι δικές του απαντήσεις δεν θα με στέλνουν σε sites με malware ή δεν θα βγάλει κάποτε μια λίστα με το ποια sites ζήτησα να επισκεφτώ…Το πρόβλημα όμως δεν τελειώνει εκεί, αν διαβάσει κανείς το ένα από τα ΦΕΚ που αφορούν την λειτουργία της ΕΕΕΠ θα δει πως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο μπορεί να φανταστεί. Οι τολμηροί ας διαβάσουν το άρθρο 52 του ν.4002/2011 (Α 218). Παραδείγματα:
Αν σε πιάσουν ως χρήστη να παίζεις σε μη αδειοδοτημένο website…

Όποιος μετέχει σε τυχερό παίγνιο, το οποίο διοργανώνεται χωρίς άδεια από την Ελληνική Δημοκρατία, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή από 5.000 έως 20.000 ευρώ.

Αν σε πιάσουν να παρέχεις proxy ή άλλο μέσο ώστε να παίζει κάποιος τρίτος σε μη αδειοδοτημένο website…

Όποιος μετέχει σε παίγνια μέσω παρενθέτου φυσικού ή νομικού προσώπου τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) ετών και χρηματική ποινή από 100.000 έως 200.000 ευρώ. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται και το παρένθετο φυσικό πρόσωπο και αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, τα πρόσωπα που καθορίζονται ως αυτουργοί με την παράγραφο 11.

Και κάτι ακόμα ως τροφή για σκέψη, σε μια από τις προσκλήσεις για συζήτηση της ΕΕΕΠ προς τους παρόχους, δύο από τα θέματα της ατζέντας ήταν μεταξύ άλλων το πως θα ελεγχθεί/αποκλειστεί η πρόσβαση στα betting sites μέσω proxy και έπειτα αν μπορεί η ΕΕΕΠ να έχει μια λίστα με τους χρήστες που επισκέπτονται αυτά τα sites (!?).

Αυτά συμβαίνουν σήμερα στο Ελληνικό Internet, δεν είναι από κάποιο φαντασιακό μέλλον, αλλά από το σήμερα.

Τι μπορεί να γίνει με τα ασφαλιστικά μέτρα;
Γυρνώντας στα πρόσφατα ασφαλιστικά μέτρα, κάποιος δικαστής που θα κάνει ένα ελαφρύ διάβασμα και θα ρωτήσει και 2-3 άλλους (ή θα του το ψιθυρίσει η ΑΕΠΙ) θα δει πως υπάρχει ο 4002/2011 που απαγορεύει γενικά και αόριστα την πρόσβαση σε sites. Το πως το αφήνει στους παρόχους…κάντε ό,τι καταλαβαίνετε…αλλιώς θα πάτε φυλακή. Άρα η προσωπική μου εκτίμηση για την απόφαση είναι πως αν μείνει στον αποκλεισμό IP των websites που αναφέρονται στα ασφαλιστικά μέτρα, μάλλον θα πρόκειται για “νίκη”. Δεν θεωρώ όμως πως αυτό το σενάριο έχει ιδιαίτερη βάση. Για μένα είτε θα βγει μια ακυρωτική απόφαση για τα ασφαλιστικά μέτρα, είναι η αλήθεια πως οι πάροχοι αυτή τη φορά το είχαν πάρει το θέμα πολύ πιο σοβαρά από την προηγούμενη, είτε η απόφαση θα αναφέρει συγκεκριμένα το DNS block. Το DNS block απλά θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για το τι μπορεί να ακολουθήσει. Και να είμαστε όλοι σίγουροι πως η ΑΕΠΙ δεν θα σταματήσει στο DNS block… Αλλά δεν είναι το πρόβλημα μόνο η ΑΕΠΙ ή η ΕΕΕΠ. Το πρόβλημα είναι πως έχει αρχίσει και στην Ελλάδα να υπάρχει η νοοτροπία αλλά και η νομική κάλυψη περί απαγόρευσης πρόσβασης σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες που οι servers τους δεν βρίσκονται καν στην χώρα μας. Με το πρόσχημα είτε της πειρατείας είτε της μη αδειοδότησης, αποκλείονται ιστότοποι από τους Έλληνες χρήστες. Μάλιστα, τα μέτρα που λαμβάνονται κάθε φορά φαίνεται να έχουν όλο και πιο προηγμένο τεχνολογικό χαρακτήρα και λίγο μας χωρίζει πλέον από το να λαμβάνει η χώρα μας μέτρα τύπου Ιράν και Κίνας. Μπορεί να ακούγεται τραβηγμένο, αλλά από την στιγμή που θα εγκατασταθεί η τεχνολογία (DPI) για να κόβεις την “πειρατεία” ή τα “παράνομα” sites τζόγου δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι άλλο θα κηρυχθεί παράνομο αύριο και θα κοπεί με την ίδια τεχνολογία.
Προσωπικά σιχαίνομαι τα betting sites όσο τίποτε άλλο, αλλά αυτό δεν με σταματάει από το να υποστηρίζω το δικαίωμά τους να μην λογοκρίνονται. Γιατί αυτό είναι και το ζουμί της υπόθεσης, αρχίζει πλέον το κράτος/εξουσία να λογοκρίνει όλο και περισσότερα κομμάτια του Internet που δεν αρέσουν.

Και στο μέλλον;
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στο σχεδιαζόμενο “samaras-wifi” ανακοινώθηκε πως φυσικά θα υπάρχει φίλτρο περιεχομένου, πριν καν μάθουμε οποιεσδήποτε άλλες ποιοτικές πληροφορίες για το δίκτυο το ίδιο:

“όταν εγκατασταθεί (το wifi), να τοποθετηθούν ειδικά φίλτρα που να απαγορεύουν πρόσβαση σε σελίδες με άσεμνο περιεχόμενο και γενικά σε σελίδες σεξ, καθώς και να υπάρχουν φίλτρα ώστε να μην μπορεί κανείς να «κατεβάσει» τραγούδια ή κινηματογραφικές ταινίες!”.

Πέραν της υπονοούμενης αναφοράς σε DPI, το ποιός θα αποφασίζει τι επιτρέπεται (τι σημαίνει “άσεμνο”;;;) και τί όχι, το πώς, κτλ αφήνεται εντελώς ασαφές. Η λογοκρισία μπαίνει στη ζωή κάθε πολίτη με μικρά αλλά σταθερά βήματα, θεωρώντας δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί ήδη, η εκάστοτε κυριαρχία/εξουσία επιβάλει όλο και περισσότερες απαγορεύσεις, “για το καλό μας”.

Υ.Γ. Οι παραπάνω απόψεις είναι προφανώς προσωπικές πολύ πιθανόν ο εργοδότης μου να έχει εντελώς διαφορετικές
Υ.Γ.2 Ίσως να μην είναι αργά ακόμα, αν κάποιοι δημοσιογράφοι αναδείξουν το θέμα κατάλληλα μπορεί και να καταφέρουμε την ακύρωση των ασφαλιστικών μέτρων. Ελπίζω να γλυτώσουμε όμως την κλάψα μετά την απόφαση, το “δεν ήξερα” δεν μπορεί να είναι πλέον δικαιολογία.
Υ.Γ.3 Δεν είμαι νομικός, αν κάποιος νομικός γνωρίζει περισσότερα για τα παραπάνω ας με διορθώσει.

Πως λειτουργεί η κρυπτογραφία στην κινητή τηλεφωνία;

Για όσους βαριούνται να διαβάσουν το παρακάτω άρθρο η TL;DR (Too Long; Didn’t Read) απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

GSM ή αλλιώς breaking me badly

Αρχικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε SIM έχει αποθηκευμένο ένα μακράς-διάρκειας κρυφό κλειδί (Κ). Θα αναλύσουμε παρακάτω γιατί είναι σημαντική η φράση “μακράς-διάρκειας”. Ο φορέας της κινητής τηλεφωνίας που μας χορήγησε τη SIM έχει ένα αντίγραφο αυτού του κλειδιού (κακό). Ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί η συσκευή μας με τον φορέα απεικονίζεται συνοπτικά στο παρακάτω σχήμα:

Όπου MS(Mobile Station) είναι το κινητό μας, HLR(Home Location Register) είναι η κεντρική βάση δεδομένων στον φορέα και VLR(Visitor Location Register) είναι η βάση δεδομένων σε περίπτωση που κάνουμε roaming μέσω άλλου φορέα. Όπως βλέπουμε και στο σχήμα μετασχηματίζεται το κλειδί Κ μέσω της RAND (μια συνάρτηση που προσθέτει “τυχαιότητα”) και δημιουργείται ένα session κλειδί Kc. Όπου A3/A8 στο σχήμα είναι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης που χρησιμοποιεί το GSM πρωτόκολλο (περισσότερα παρακάτω). Η παραπάνω διαδικασία δημιουργεί ένα session κλειδί για τον φορέα και τον χρήστη που χρησιμοποιείται για την κρυπτογράφηση των δεδομένων καθώς και ένα authentication token -SRES στο σχήμα- για την αυθεντικοποίηση του κινητού με την κεραία. Τα προβλήματα που προκύπτουν από το παρακάτω μοντέλο είναι τα εξής:

1. Μη αυθεντικοποίηση του πύργου(κεραία κινητής): Οι συσκευές αυθεντικοποιούν τον εαυτό τους στην κεραία αλλά η κεραία δεν κάνει το ίδιο. Αυτό σημαίνει πως οποιοσδήποτε μπορεί να δημιουργήσει μια κεραία στην οποία θα συνδεθεί η συσκευή. Το βασικό πρόβλημα σε αυτό το σενάριο είναι ότι στο GSM πρωτόκολλο ο πύργος επιλέγει τον αλγόριθμο κρυπτογράφησης.. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο επιτιθέμενος μπορεί να επιλέξει να απενεργοποιήσει την κρυπτογράφηση (Α5/0 mode) και να διαβάζει σε cleartext όλη την κίνηση των δεδομένων.. Θεωρητικά η συσκευή προειδοποιεί τον χρήστη σε αυτή την περίπτωση αλλά οι κάρτες SIM περιέχουν ένα bit που απενεργοποιεί αυτή την προειδοποίηση..
2. Κακοί αλγόριθμοι κρυπτογράφησης: Οι αλγόριθμοι του GSM όταν δημιουργήθηκαν ακολούθησαν τη λογική κρυπτογράφησης security through obscurity (=αυτοσχεδίασε και ήλπιζε πως δεν θα το καταλάβει κανείς). Η λογική security through obscurity είναι λάθος στους αλγόριθμους κρυπτογράφησης καθώς λαμβάνει σαν δεδομένο πως ο επιτιθέμενος δεν γνωρίζει τον αλγόριθμο κρυπτογράφησης. Επίσης έχει απορριφθεί σαν λογική εδώ και κάποιους αιώνες. Επίσης τέτοιοι αλγόριθμοι όταν “σκάνε” (αποκαλύπτονται) σκάνε πολύ άσχημα και γεννούν διαμάντια. Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες για τους γονείς του GSM που επέλεξαν να εμπιστευτούνε για την κινητή τηλεφωνία. Για αυτό το λόγο και οι Α3/Α8 που δημιουργήθηκαν αρχικά και χρησιμοποιούσαν μια κοινή function με όνομα COMP128-1 η οποία είναι “σπασμένη” σε τέτοιο σημείο που κάποιος μπορεί να κλωνοποιήσει το κλειδί της SIM με 8 δοκιμές.
3. Πολύ κακοί αλγόριθμοι κρυπτογράφησης: Ευτυχώς το πρόβλημα με τον COMP128-1 μπορούσε να διορθωθεί με μια αλλαγή της SIM. Δυστυχώς τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα με τον A5/1 αλγόριθμο ο οποίος ήταν ενσωματωμένος στις περισσότερες συσκευές (κινητά) και κεραίες. Ο A5/1 διέρευσε περίπου την ίδια περίδο με τον COMP128-1 και άρχισε να δέχεται απανωτά χτυπήματα. Σήμερα είναι εφικτή μια κρυπτανάλυση με μέθοδο known-plaintext στον Α5/1 χρησιμοποιώντας rainbow tables που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Το καλύτερο είναι ότι πλέον οι περισσότερες κλήσεις που χρησιμοποιούν τον A5/1 μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν με έναν καλό υπολογιστή (όχι υπερυπολογιστή, καλό υπολογιστή όπως αυτόν που έχει ένας gamer π.χ)
4. Απαράδεκτοι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης: Τα πράγματα δυστυχώς έγιναν ακόμα χειρότερα.. Το πρωτόκολλο υποστήριζε μια παραλλαγή του Α5/1 τον A5/2 που ήταν τόσο χάλια που μπορούσε να σπάσει σε real time (δηλαδή την ίδια στιγμή) και ο οποίος έσπασε (σαν αλγόριθμος) τον ίδιο μήνα που εκδόθηκε (good job!). Το χειρότερο ήταν πως ο αλγόριθμος χρησιμοποιούσε το ίδιο κλειδί με τον A5/1. Αυτό σήμαινε πως μπορούσε κάποιος να κλέψει το session key μέσω ενός ψεύτικου πύργου όπου θα γύρναγε την κρυπτογράφηση σε Α5/2, θα έκλεβε το session key και στη συνέχεια θα γύρναγε στον Α5/1 της πραγματικής κεραίες. Active sniffing και στη συνέχεια passive sniffing δηλαδή αφού κατέχει το κλειδί. Το 2006 (7 χρόνια μετά το σπάσιμο του Α5/2) η GSM Association όρισε πως οι νέες συσκευές δεν θα υποστηρίζουν πλέον τον Α5/2 (μα γιατί;) ειδικά από τη στιγμή που η 3G επικοινωνία όριζε ως αποκλειστική τη χρήση του Α5/1. Φυσικά υπάρχει και η περίπτωση να μην χρησιμοποιείται καν κρυπτογράφηση σε περίπτωση που το δίκτυο δεν υποστηρίζει τον Α5/1. Ένα καλό ερώτημα είναι κατά πόσο αυτές οι οδηγίες ισχύουν στα ελληνικά δεδομένα τηλεπικοινωνίας..

3G/4G/LTE και μεταξωτές κορδέλες

Οκ το GSM καθιερώθηκε πριν 30 χρόνια. Λογικό να υπάρχουν προβλήματα (αν και είπαμε ότι η λογική security through obsurity είναι λογική 16 αιώνα). Βέβαια το 90+ % των χρηστών κινητής τηλεφωνίας το χρησιμοποιούνε αλλά οκ αφού κάναμε την πατάτα και δεν διορθώνεται (δες (3) παραπάνω) ας φτιάξουμε κάτι νέο.. 3G:

Το παραπάνω σχήμα κάτι θυμίζει;

Η χρήση του 3G όρισε νέα standards (LTE) για την ασφάλεια του GSM. Αυτά είναι συνοπτικά:

1. Αυθεντικοποίηση από κοινού: Το 3G πρωτόκολλο χρησιμοποιεί ένα “Authentication and Key Agreement “ (AKA) πρωτόκολλο το οποίο απαιτεί την αυθεντικοποίηση της κεραίας. Για να επιβεβαιώσει μια συσκευή ότι μιλάει με μια νόμιμη κεραία ο φορέας πλέον δημιουργεί ένα Message Authentication Code (MAC) που η συσκευή επιβεβαιώνει πριν συνδεθεί.
2. Καλύτεροι αλγόριθμοι αυθεντικοποίσης: Τα session κλειδιά καθώς και το authentication tag υπολογίζονται κάνοντας χρήση κάποιων νέων αλγορίθμων f1-f5 κλειστού κώδικα (security through obscurity will not be beaten!) που είναι θεωρητικά ισχυροί. Το κακό (που είναι το καλό άραγε;) είναι πως ο φορέας επιλέγει τη χρήση των αλγορίθμων καθώς και το μέγεθος των κλειδιών.. Κάποια έγγραφα με υποδείξεις μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι αλγόριθμοι αυτοί είναι κάποιου είδους block cipher όπως ο AES. Το πρόβλημα με τους block ciphers αλγορίθμους είναι ότι αν δεν είναι κάποιος αρκετά προσεκτικός στη σχεδίαση αλλά και στην υλοποίησή τους μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα.. Αλλά εμείς εμπιστευόμαστε τους τύπους που επί 7 χρόνια υποστήριζαν επίσημα αλγόριθμο που έσπαγε σε πραγματικό χρόνο..
3. Καλύτερη κρυπτογράφηση: Η κρυπτογράφηση των κλήσεων στο 3G γίνεται με τη χρήση ενός block cipher κλειστού κώδικα με όνομα KASUMI. Ο KASUMI βασίζεται στον MISTY1 που δημιούργησε η Mistubishi το 1995 και είναι αρκετά τροποποιημένος ώστε να δουλεύει γρήγορα σε συσκευές κινητής τηλεφωνίας. Το πρόβλημα με τον KASUMI είναι ότι οι (τόσο έξυπνες ώστε να είναι κρυφές) τροποποιήσεις που έχει σε σχέση με τον MISTY1 τον κάνουν αρκετά πιο αδύναμο σε σχέση με τον MISTY1. Το 2010 επιτεύχθηκε ανάκτηση ενός 128 bit κλειδιού του KASUMI μέσα σε 2 ώρες. Αυτό φυσικά επετεύχθη σε “συνθήκες εργαστηρίου” (μη ρεαλιστικές συνθήκες) αλλά αποδεικνύει ότι ο KASUMI δεν είναι τόσο ισχυρός όσο υποστηρίζεται…

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι το 3G δεν υποστηρίζεται παντού και οι συσκευές είναι ρυθμισμένες ώστε να συνδέονται μέσω GSM όταν μια σύνδεση 3G/4G δεν είναι εφικτή.

GSM vs 3G and the winner is….

Ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι και το GSM και το AKA δεν έχουν Perfect Forward Secrecy (PFS) που έχει για παράδειγμα το otr plugin του pidgin. Τι είναι το PFS; Το PFS είναι ουσιαστικά μια ιδιότητα ενός πρωτοκόλλου συμφωνίας κλειδιού (ανταλλαγής κλειδιού) που διασφαλίζει πως το sesion key δεν μπορεί να ανακτηθεί αν ανακτηθεί το long term (μακράς διάρκειας) κλειδί. Για όσους χάθηκαν κοιτάξτε πάλι την ενότητα “GSM ή αλλιώς Breaking me badly”. Αυτό σημαίνει στην περίπτωση της κινητής τηλεφωνίας πως αν κάποιος αποκτήσει το long term κλειδί (Κ) μπορεί να αποκρυπτογραφήσει όποια συνομιλία έγινε ή θα γίνει στο μέλλον. Τέλειο;

Ελληνικά δεδομένα

Δεν αναφερθήκαμε καθόλου όμως στα ελληνικά δεδομένα και στα περίφημα βαλιτσάκια και τσαντάκια (πλάκα κάνω δεν υπάρχει τσαντάκι) της ΕΥΠ. Καταρχάς πέραν της “βαλίτσας” υπάρχει η πολύ απλή παρακολούθηση με ένταλμα στον πάροχο ή με παρακολούθηση από το κτήριο της ΕΥΠ. Η δεύτερη περίπτωση (παρακολούθηση από το κτήριο της ΕΥΠ) αν όντως ισχύει σημαίνει ότι η ΕΥΠ έχει εγκαταστήσει ένα είδος κοριού στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας των παρόχων. Αν ισχύει αυτή η περίπτωση τότε το περίφημο βαλιτσάκι (θα αναλύσουμε σε λίγο) είναι απαραίτητο σε περίπτωση που δεν είναι γνωστός ο αριθμός του τηλεφώνου που χρησιμοποιεί ο “ύποπτος”.

Φυσικά το γεγονός ότι οι άρσεις απορρήτου έχουν αυξηθεί εκθετικά μας διδάσκει ότι μερικές φορές ένα χαρτί προκαλεί μεγαλύτερη καταστροφή από ένα σφυρί. Έτσι λοιπόν δεν χρειάζεται να επιστρατευθούν βαλιτσάκια και περίεργοι τύποι με καπαρντίνες. Αρκεί ένα χαρτί που θα επικαλείται “λόγους εθνικής ασφάλειας” για να διασφαλίσει τη συνεργασία των παρόχων και την ελεύθερη πρόσβαση στα άδυτα της κινητής τηλεφωνίας. Με λίγα λόγια, ακόμα και αν οι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης της κινητής τηλεφωνίας λειτουργούσαν άψογα,  ένα χαρτί από την εισαγγελία επικαλούμενο “λόγους εθνικής ασφάλειας” θα εξασφάλιζε την απόλυτη πρόσβαση στα δεδομένα και στις επικοινωνίες ενός πολίτη.

Το βαλιτσάκι μου και πάμε διακοπές

Με βάση τις παραπάνω πληροφορίες που παραθέσαμε σχετικά με την κρυπτογράφηση στην κινητή τηλεφωνία, δεν φαντάζει και τόσο εξωπραγματικό το γεγονός ότι υπάρχει εξοπλισμός που προσποιείται πως είναι κεραία κινητής τηλεφωνίας με σκοπό να υποκλέψει τη συνομιλία. Τέτοιου είδους εξοπλισμός πωλείται από 700 δολάρια στο internet (IMSI-catcher). Το θέμα είναι πως ακριβοπληρωμένοι εξοπλισμοί τύπου “βαλιτσάκι” (είναι προφανές ότι οι έλληνες δαιμόνιοι ρεπόρτερ το ονόμασαν έτσι επειδή έχει το μέγεθος και ίσως την εμφάνιση βαλίτσας) υποστηρίζουν την ταυτόχρονη σύνδεση με πολλούς υπόπτους και φυσικά έχουν πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια. Κατά τα άλλα δεν είναι καμιά φοβερή δυνατότητα που θα οδηγούσε τους συνωμοσιολόγους να αναφωνήσουν “είχαμε δίκιο, η κυβέρνηση τα παρακολουθεί όλα!”

Συμπέρασμα

Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι αστεία. Αν δεν σας έφτανε το γεγονός ότι κουβαλάτε μαζί σας ένα ρουφιάνο που καταγράφει τη θέση σας (clickme#1, clickme#2, clickme#3, clickme#4) τότε αποκτήσατε και μια σιγουριά πως ότι λέτε μπορεί να το ακούσει όχι απλά η κυβέρνηση/αστυνομία αλλά οποιοσδήποτε έχει γύρω στα 800 ευρώ να ξοδέψει.. Άλλωστε έχουν έρθει στη δημοσιότητα (στην ελλάδα) περιπτώσεις όπου εταιρίες χρησιμοποιούσαν αντίστοιχα “βαλιτσάκια” για εταιρική κατασκοπία..

Το παραπάνω άρθρο είναι σε μεγάλο μέρος μετάφραση με προσθαφαιρέσεις από εδώ

Επιπλέον πηγές και αναγνώσματα:

Παρακολουθήσεις κινητών τηλεφώνων

Defcon 18 – Practical Cellphone Spying

GSM Cloning

GSM Cloning #2

Cryptanalysis of A5/1

IMSI-Catcher

Intercepting GSM Traffic

Perfect forward secrecy

Η Riseup διαφέρει ριζικά από τις μεγάλες εταιρείες παροχής email όπως Google, Microsoft και λοιπά. Αν και οι δημοφιλείς αυτές υπηρεσίες είναι δωρεάν, έχουν αντίτιμο : την ιδιωτικότητα του ίδιου του χρήστη. Καθώς η χρήση των υπηρεσιών είναι δωρεάν, οι εταιρείες αυτές παράγουν κέρδος από τα ίδια τα δεδομένα των χρηστών, είτε μέσω στοχευμένων διαφημίσεων είτε πουλώντας τα σε τρίτους. Επιπλέον, οι εταιρείες αυτές είναι συχνά πρόθυμες (και σε πολλές περιπτώσεις νομικά υποχρεωμένες) να συνεργαστούν με την όποια κυβέρνηση επιθυμεί να κατασκοπεύσει τους πολίτες.

Η Riseup δεν είναι στο παιχνίδι για το κέρδος, δεν είναι καν εταιρεία αλλά μια συλλογικότητα ακτιβιστών που εθελοντικά και αντιεμπορευματικά προσφέρουν ασφαλή επικοινωνία για τους χρήστες. Η Riseup χρησιμοποιεί ανοιχτό λογισμικό στα συστήματά της και δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ιδιωτικότητα και τις ασφαλείς επικοινωνίες.

H Riseup :

• δεν καταγράφει τις IP των χρηστών και γενικώς κρατάει τα ελάχιστα δεδομένα για τους χρήστες
• δεν πουλάει τα δεδομένα του χρήστη, δεν έχει διαφημίσεις
• δεν συνεργάζεται με κυβερνητικές υπηρεσίες

Καθώς όλο και περισσότεροι χρήστες αναγνωρίζουν τη σημασία μιας αυτόνομης υποδομής για email και υπηρεσίες επικοινωνίας στο Internet η Riseup καλείται να ανταπεξέλθει σε ολοένα αυξανόμενο αριθμό χρηστών. Αν και η Riseup δεν παράγει κέρδος από τους χρήστες και τα δεδομένα τους, εντούτοις τα μηχανήματα και η γραμμή internet που χρησιμοποιεί είναι σταθερό και μη τετριμμένο κόστος. Από το 1999 που υπάρχει η Riseup, τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται αποκλειστικά με τις ελεύθερες συνεισφορές των χρηστών.

Στις 28 Αυγούστου ξεκίνησε μια καμπάνια για τη συλλογή χρημάτων για την αγορά και λειτουργία ενός καινούριου server της Riseup και την πρόσληψη ενός ατόμου για να βοηθήσει στη διαχείριση των συστημάτων. Αν συμμερίζεσαι το όραμα της Riseup για μια ελεύθερη κοινωνία, για τις ασφαλείς επικοινωνίες, για το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα και την ελεύθερη έκφραση… Αν σιχάθηκες το γενικεύμενο καθεστώς επιτήρησης από κρατικές υπηρεσίες όπως η NSA, αν θεωρείς απαραίτητες τις αυτόνομες υποδομές… Τότε κάνε μια μικρή συνεισφορά στην καμπάνια για την Riseup.

Ακόμα :

Διαβάστε το τελευταίο newsletter της Riseup, υπό το φως των πρόσφατων αποκαλύψεων για μαζικές παρακολουθήσεις από την NSA

Συγκεκριμένα η ΑΕΠΙ ζητάει από τους παρόχους (ΟΤΕ, Wind, Vodafone, Forthnet, hellas online, On Telecoms και ΕΔΕΤ) την απαγόρευση πρόσβασης στις παρακάτω, γνωστές για τον διαμοιρασμό αρχείων με torrents, ιστοσελίδες:

• www.greek.to
• www.greek-team.cc
• www.p2planet.net
• www.tsibato.info
• www.greekddl.eu
• www.greek-best.com
• www.kat.ph
• www.isohunt.com
• www.1337x.org
• www.h33t.com

H διαταγή ασφαλιστικών μέτρων εκδικάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες του adslgr.com σήμερα στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, στο κτήριο 5 και ώρα 9:30.

Είναι η πρώτη υπόθεση αίτησης για μπλοκάρισμα της πρόσβασης των συνδρομητών εκδικάζεται στην Ελλάδα, η οποία στρέφεται κατά της διαδικτυακής ουδετερότητας και αποτελεί σταθμό στον αγώνα των εταιριών προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας εναντίον των ιστοσελίδων διαμοιρασμού αρχείων.

Η απόφαση του δικαστηρίου θα έχει προσωρινή ισχύ μέχρι να εκδικαστούν τα τακτικά ασφαλιστικά μέτρα κατά των παρόχων, οπότε και η έκβασή της θα καθορίσει το αν αυτοί θα είναι υποχρεωμένοι να μπλοκάρουν την πρόσβαση στις παραπάνω ιστοσελίδες. Η δικαίωση της ΑΕΠΙ αναμένεται φυσικά να αποτελέσει δικαστικό προηγούμενο με ότι αυτό συνεπάγεται για το διαδίκτυο στην Ελλάδα.

Παραθέτουμε τα σχετικά δικόγραφα με περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το αίτημα της ΑΕΠΙ.

Παρόμοια υπόθεση θα φτάσει στα ελληνικά δικαστήρια στα τέλη Μαιου για το γνωστό site piratebay.

Πηγή: adslgr.com

Resnick: Πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό Wired περιγράφει το πού και το πώς σχεδιάζει η NSA να αποθηκεύει το μερίδιο των δεδομένων που συλλέγει. Αλλά όπως εξηγεί το άρθρο, οι εγκαταστάσεις στη Utah θα έχουν άλλη μια σημαντική λειτουργία: κρυπτανάλυση, ή αλλιώς σπάσιμο της κρυπτογράφησης, καθώς μεγάλος όγκος από τα δεδομένα που κυκλοφορούν είναι ισχυρά κρυπτογραφημένα. Ακόμα αναφέρει ότι η μέθοδος κρυπτογράφησης AES, που αναμένεται να αντέξει τουλάχιστον άλλη μια δεκαετία, πιθανόν να σπαστεί από την NSA σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, αν τελικά καταφέρουν να κατασκευάσουν έναν υπολογιστή σημαντικά ταχύτερο από τα μηχανήματα που γνωρίζουμε όλοι. Αλλά για να μπούμε στην ουσία του πράγματος, η κρυπτογράφηση είναι ασφαλής;

Appelbaum :Κάποιες μέθοδοι κρυπτογράφησης είναι τόσο ασφαλείς όσο το μέγιστο κοινώς αποδεκτό επίπεδο ασφάλειας, και κάποιες άλλες δεν είναι καθόλου. Ο κανόνας υπ’αριθμόν ένα για την συλλογή πληροφοριών είναι η αναζήτηση μη κρυπτογραφημένων δεδομένων, ή αλλιώς για πληροφορίες σηματοδοσίας – ποιός μιλάει με ποιον. Για παράδειγμα, εγώ κι εσύ ανταλλάσσουμε emails και αυτη η  πληροφορία, τα μεταδεδομένα, δεν είναι κρυπτογραφημένη ακόμα κι αν τα περιεχόμενα των μηνυμάτων μας είναι. Αυτές οι πληροφορίες που συνιστούν έναν “γράφο κοινωνικών σχέσεων” αξίζουν περισσότερο από το περιεχόμενο. Έτσι, αν χρησιμοποιήσεις κρυπτογράφηση SSL (HTTPS σύνδεση) για να μιλήσεις για παράδειγμα με τον server του Occupy Wall Street, ωραία, δεν μπορούν να ξέρουν τι ακριβώς λες. Ίσως. Ας υποθέσουμε ότι η κρυπτογραφία είναι τέλεια. Βλέπουν ότι είσαι σε μια συζήτηση στο site, βλέπουν ότι και ο Bob είναι σε μια συζήτηση, το ίδιο και η Emma. Οπότε τι γίνεται; Βλέπουν ένα αρχείο του ιστότοπου, πιθανόν βλέπουν ότι κάποια μηνύματα δημοσιεύτηκαν, και βλέπουν ότι ο χρόνος δημοσίευσης των μηνυμάτων συσχετίζεται με τον χρόνο που εσείς περιηγηθήκατε στο site. Δεν χρειάζεται να γνωρίζουν πως να σπάσουν την κρυπτογράφηση, για να γνωρίζουν τι ειπώθηκε και ποιός το είπε.

R: Κι  αυτός ο τύπος επιτήρησης ονομάζεται… ;

A: Ανάλυση  κίνησης. Είναι σαν να κάθονται έξω από το σπίτι σου, να σε  παρακολουθούν καθώς έρχεσαι και φεύγεις, όπως επίσης και το σπίτι κάθε  ακτιβιστή με τον οποίον έχεις σχέση. Μόνο που το κάνουν ηλεκτρονικά. Σε παρακολουθούν, κρατάνε σημειώσεις, αντλούν πληροφορίες από τα μετα-δεδομένα της ζωής σου, από το κάθε τι που κάνεις. Μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να ξεχωρίσουν έναν πυρήνα ανθρώπων ή μια ομάδα ανθρώπων ή όποια άλλη λέξη χρησιμοποιούν στη ρητορική τους όπου οι ακτιβιστές μετατρέπονται σε τρομοκράτες. Και μέσω της αναγνώρισης (των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων), προχωρούν σε πιο συγκεκριμένη στοχοποίηση ατόμων και γι’αυτό είναι σημαντικό να κρατάμε από πριν αυτές τις πληροφορίες ασφαλείς.

γράφει η Sarah Resnick

Λίγο νωρίτερα μέσα στη χρονιά, ο συγγραφέας και ειδικός σε θέματα πληροφορίας James Bamford περιέγραψε στο περιοδικό Wired, τα σχέδια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NSA) για το Κέντρο Δεδομένων (Data Center) στη Utah. To “Κέντρο Δεδομένων της Utah” δεν είναι πολύ περιγραφικό όνομα, αλλά έχει και ένα άλλο : Πρώτο Κέντρο Δεδομένων μιας ενωτικής πρωτοβουλίας των Υπηρεσιών Πληροφοριών για την Εθνική Ψηφιακή Ασφάλεια. Οι εγκαταστάσεις, αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολλαρίων, έχει προγραμματιστεί να ανοίξουν τον Σεπτέμβρη του 2013 και θα χρησιμοποιηθούν για την υποκλοπή, αποκρυπτογράφηση, ανάλυση και αποθήκευση των επικοινωνιών που παρακολουθεί η NSA, από emails, κλήσεις κινητών τηλεφώνων, αναζητήσεις στο Google, αναρτήσεις στο Twitter μέχρι και οικονομικές συναλλαγές. Που θα αποθηκεύονται όλα αυτά τα δεδομένα; Φανταστείτε, αν μπορείτε, περίπου 9.500 τετραγωνικά μέτρα, γεμάτα με σειρές από servers τον ένα πάνω από τον άλλο, τακτοποιημένους με τάξη σε ντουλάπια. O Bamford ισχυρίζεται ότι η χωρητικότητα της εγκατάστασης μπορεί να εκταθεί σε yottabytes, δηλαδή τετράκις gigabytes (yottabytes είναι η μεγαλύτερη μονάδα μέτρησης που έχει οριστεί μέχρι σήμερα)

Για να αποθηκεύσει τα δεδομένα, η NSA πρέπει πρώτα να τα συλλέξει, και εδώ ο Bamford βασίζεται στον William Binney, έναν πρώην κρυπταναλυτή-μαθηματικό της NSA, ως κύρια πηγή του. Για πρώτη φορά, αφού εγκατέλειψε την NSA το 2001, ο Binney έκανε μια συζήτηση για το Stellar Wind, το όποιο όλοι γνωρίζουμε σήμερα, ως το πρόγραμμα παρακολουθήσεων χωρίς εισαγγελική εντολή, που πρωτο-εγκρίθηκε από τον George Bush μετά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους το 2001. Το πρόγραμμα αυτό επέτρεψε στην NSA να παρακάμψει το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο για την Παρακολούθηση Ξένων Υπηρεσιών Πληροφοριών, το οποίο εξουσιοδοτούσε την επιτήρηση εγχώριων στόχων, και επέτρεπε την παρακολούθηση email και τηλεφωνικών κλήσεων χιλιάδων αμερικανών. Στα τριάντα χρόνια του στην NSA, ο Binney βοήθησε στην κατασκευή ενός αυτοματοποιημένου συστήματος συλλογής δικτυακών δεδομένων, το οποίο μέχρι το 2001, χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά ενάντια σε ξένους στόχους. Ο Binney εγκατέλειψε όταν η υπηρεσία άρχισε να χρησιμοποιεί την ίδια τεχνολογία για να κατασκοπεύει αμερικάνους πολίτες.Περιγράφει μυστικά δωμάτια ηλεκτρονικής επιτήρησης σε εγκαταστάσεις μεγάλων τηλεπικοινωνιακών παρόχων στις ΗΠΑ, δωμάτια που ελέγχονται από από την NSA, και είναι εξοπλισμένα με πολύπλοκα λογισμικά που εξετάζουν την δικτυακή κίνηση στις οπτικές ίνες. (Σε μια τοπική εκδήλωση την προηγούμενη εβδομάδα, ο Binney κυκλοφόρησε μια λίστα με πιθανά τέτοια σημεία παρακολούθησης, στην οποία περιλαμβάνεται το μεγαλύτερο κτίριο διαμεταγωγής της AT&T στη Νέα Υόρκη). Περιγράφει λογισμικό, κατασκευασμένο από την εταιρεία Narus, που συλλέγει δεδομένα από διάφορες πηγές στις ΗΠΑ : οποιαδήποτε επικοινωνία εγείρει υποψίες αντιγράφεται αυτόματα και στέλνεται στην NSA. Όταν ένα όνομα εισάγεται στη βάση δεδομένων της Narus, όλες οι τηλεφωνικές κλήσεις, emails και λοιπές μορφές επικοινωνίας δρομολογούνται αυτόματα στους καταγραφείς της NSA.

H NSA δεν ήταν η μόνη υπηρεσία συγκέντρωσης πληροφοριών που επέκτεινε τις εξουσίες της όσον αφορά την εσωτερική παρακολούθηση, μετά την 11η Σεπτέμβρη. Ο νόμος Patriot Act, για παράδειγμα, επιτρέπει στο FBI να κατασκοπεύει αμερικάνους πολίτες χωρίς να επιδεικνύει κάποιον πιθανό λόγο που οι στόχοι εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες. Στην ενότητα 215 του νόμου, τα περίφημα πλέον Αιτήματα Εθνικής Ασφαλείας μπορούν να υποχρεώσουν, ανάμεσα σε πολλούς άλλους, τράπεζες, παρόχους τηλεφώνου και internet, να μοιράζονται (με τις αρχές) τις πληροφορίες που έχουν για αμερικάνους πολίτες. Ο παραλήπτης ενός τέτοιου αιτήματος τυπικά υποχρεώνεται να μην αναφέρει τίποτα δημόσια, σχετικά με την ύπαρξη ή τη φύση του αιτήματος αυτού.

Δεν είναι μυστικό ότι, ενώ η τέταρτη παράγραφος του αμερικανικού συντάγματος αποτρέπει τις έρευνες και κατασχέσεις χωρίς προφανή λόγο, ανησυχίες γύρω από “εθνική ασφάλεια” είχαν ως αποτέλεσμα την παράβλεψη και παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικότητας ακόμα και των πιο απλών πολιτών. Οι ακτιβιστές έχουν περισσότερους λόγους να ανησυχούν, καθώς επανειλημμένα έχουν αποτελέσει αντικείμενο έρευνας για τρομοκρατία. Για παράδειγμα, το 2006 η ACLU αποκάλυψε ότι το Πεντάγωνο είχε κρυφά υπό επιτήρηση εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, αντιπολεμικές οργανώσεις και ομάδες αντιτιθέμενες στις πολιτικές στρατολόγησης, όπως οι Quakers και φοιτητικές οργανώσεις. Έχοντας ως πηγές το υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας, τοπικά αστυνομικά τμήματα, και την αντιτρομοκρατική δύναμη κρούσης του FBI, το Πεντάγωνο συνέλεξε, αποθήκευσε και διαμοίρασε δεδομένα μέσω του προγράμματος TALON (μια βάση δεδομένων με υποτιθέμενες απειλές), σχεδιασμένο για την παρακολούθηση τρομοκρατικών απειλών. Ή πάρτε για παράδειγμα τον Scott Crow, αναρχικό και βετεράνο διοργανωτή του κινήματος για την παγκόσμια δικαιοσύνη, ο οποίος, σύμφωνα με αναφορά των New York Times τη περασμένη χρονιά, είναι ένας από τους δεκάδες πολιτικούς ακτιβιστές ανά την χώρα, που ήταν υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων του FBI. Το FBI έστησε κάμερα έξω από το σπίτι του, καταγράφοντας τους επισκέπτες που μπαίναν και βγαίναν, παρακολουθούσαν τα email και τις τηλεφωνικές συνομιλίες και ψάχναν στα σκουπίδια του για να αναγνωρίσουν τράπεζες και εταιρείες υποθήκης με τις οποίες συναλλασσόταν, πιθανόν για περαιτέρω διερεύνηση. Άλλοι που ερευνήθηκαν από το FBI ήταν ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων αλλά και φιλελεύθεροι ρωμαιοκαθολικοί στη Nebraska. Όταν το 2008, ο Obama πήρε τα σκήπτρα από τον George W. Bush, υπήρχε η προσδοκία ότι έστω κάποιο μέρος αυτών των δραστηριοτήτων θα σταταμούσε. Όμως, οι παρακολουθήσεις και η συλλογή των ψηφιακών μας δεδομένων από την κυβέρνηση παραμένει σταθερή.

Όταν άρχισαν οι διαμαρτυρίες του κινήματος Occupy στα μέσα του Σεπτέμβρη του 2011, βασίστηκαν στις τεχνολογίες παραγωγής δεδομένων, περισσότερο από ποτέ. Μέσα σε μερικές εβδομάδες είχα γραφτεί σε πολλαπλές λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του κινήματος, άρχισα να παρακολουθώ το Twitter με μια δίχως προηγούμενο αφοσίωση, πέρασα περισσότερες ώρες στο Facebook από ό,τι θέλω να παραδεχτώ. Δεν νομίζω ότι είμαι η μόνη. Την ίδια στιγμή, υπήρχε μια διάχυτη αίσθηση προσοχής – αν και εμπλεκόμασταν σε νόμιμες δραστηριότητες, που καλύπτονται από τα σύνταγματικά μας δικαιώματα όπως προσδιορίζονται στο πρώτο άρθρο, κανείς δεν θεώρησε τον εαυτό του εξαίρεση από την πιθανότητα της παρακολούθησης. Οι ευαίσθητες συζητήσεις γίνονταν σε θορυβώδη μπαρ, ποτέ με email. Τα μηνύματα στο κινητό θεωρούνταν μη ασφαλή. Στις συναντήσεις, ανάλογα με την περίσταση αφαιρούσαμε τις μπαταρίες των κινητών. Παρόλα αυτά, ήταν εύκολο να νιώσεις μη σημαντικός (γιατί να παρακολουθούν εμένα;) και εξίσου εύκολο να χαλαρώσεις τα μέτρα προφύλαξής σου – ειδικά όταν αυτό σήμαινε να ξαναβρεις κάποιες από τις ανέσεις που είναι δύσκολο να αποχωριστείς. Το να αφήσεις ίχνη ψηφιακών δεδομένων, πιθανώς ενοχοποιητικά, έμοιαζε αναπόφευκτο. Αλλά πόσο άσχημο μπορούσε να είναι πραγματικά; Και δεν υπήρχε τρόπος να χρησιμοποιούμε τα μέσα επικοινωνίας αυτά και ταυτόχρονα να διαφυλάξουμε την ιδιωτικότητά μας;

Στα τέλη του Απρίλη 2012, κάθισα με τον ανεξάρτητο ερευνητή ασφαλείας, hacker και υπερασπιστή της ιδιωτικότητας Jacob Appelbaum, ο οποίος γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα σχετικά με το κράτος της επιτήρησης. Ο Appelbaum είναι ένα από τα μέλη κλειδιά του Tor Project, το οποίο βασίζεται σε ένα παγκόσμιο εθελοντικό δίκτυο από servers, το οποίο αναδρομολογεί την δικτυακή κίνηση μέσω ενός κρυπτογραφημένου κυκλώματος από αναματαδότες. Με αυτό τον τρόπο, αποκρύπτει την τοποθεσία του χρήστη και τον προστατεύει από μια συνηθισμένη μορφή δικτυακής παρακολούθησης, γνωστή ως ανάλυση κίνησης, που χρησιμοποιείται για να βρεθεί ποιος μιλάει με ποιον σε ένα δημόσιο δίκτυο. Το Tor είναι ελεύθερο και χωρίς αντίτιμο. Ο Appelbaum είναι επίσης ο μόνος γνωστός αμερικάνος, μέλος του WikiLeaks.

Θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος με την συνέντευξη του Jacob Appelbaum σε ξεχωριστό post.

Την πλήρη απόφαση μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ 4658/2012.

Περισσότερα σχετικά με την απόφαση μπορείτε να διαβάσετε στη σχετική ανάρτηση του blog void.gr και συγκεκριμένα εδώ.